Wanneer je serieus met kracht- en/of duurtrainingen aan de slag wilt gaan, zijn er een aantal basisregels die je in acht moet nemen. Hieronder een vervolg op mijn voorgaande artikel.
Hieronder volgen de basisregels omtrent adaptatie tijdens trainingen. Adaptaties zijn in het biologieleer aanpassingen of veranderingen in structuren van organismen. De vorming van adaptatie is onderdeel van evolutie. Het proces dat nodig is om progressie te boeken. Door het lichaam met een uitgedacht trainingsplan met de juiste stressprikkels te belasten, is het mogelijk om progressie te maken. Adaptatie heeft naar mijn mening 10 basisregels. Vandaag leg ik er wederom twee uit; 'Individualiteit' en 'supercompensatie'.
1. Duurzaamheid (continue belasting)
2. Progressieve overload (toenemende belasting)
3. Verminderde meeropbrengst
4. Specificiteit
5. Individualiteit
6. Supercompensatie
7. Periodisering
8. Herstel
9. Nutriënten (voeding)
10. Hormonale balans
7. Periodisering
Zoals eerder aangegeven, is rust essentieel voor je sportprestaties. Als (top)sporter is het belangrijk om een specifiek langetermijnschema op te stellen, een duidelijk perspectief door periodisering. Zo heeft iedere sporter zijn eigen behoefte, een powerlifter streeft een ander vorm van kracht na dan een sprinter, duurloper of vechtsporter. Dat maakt ook dat er veel discussie ontstaat over wat de beste manier van trainen is, deze kan ik voor je invullen; hier is geen eenduidig antwoord op.
Zoals aangegeven in een
voorgaand artikel hangt dit volledig af van jouw persoonlijke trainingsdoel, individuele eigenschappen etc. dit moet je eerst helder hebben, voordat je een specifiek trainingsplan kunt opstellen. Wat voor de een werkt, kan voor de ander absoluut niet werken.
Daar komt dus bij dat individuele aanleg, conditie, gezondheid, belastbaarheid en getraindheid van de persoon ook meegewogen moeten worden. De uitkomst van al deze variabelen dienen als leidraad voor het op te stellen trainingsplan. Het is verstandig om dit samen te doen met een personal trainer of coach, omdat deze de specifieke kennis bezit om je hierin goed te begeleiden. Zij zien immers ook snel of je dichter bij je doel komt of niet en kunnen hierin vlot schakelen wanneer nodig.
Naast de trainingen schenk je bij periodisering ook minstens zoveel aandacht aan
herstel en adaptatie. Zoals we nu weten, moet je lichaam de tijd krijgen om te herstellen en te wennen aan de ‘trainingsprikkels’.
Onthoud: zonder herstel en adaptatie zal er geen progressie plaatsvinden.
Periodiseren is de beste manier om een optimaal trainingsresultaat te behalen, overtraining tegen te gaan en uitdaging, variatie en motivatie tijdens de trainingen te behouden, dit wordt door onze trainers en coaches al tientallen jaren toegepast. Onderzoek toont aan dat periodisering aanzienlijk effectiever en meer resultaat oplevert dan continu dezelfde trainingsaanpak.
Continu variëteit aan ‘stressprikkels’ is nodig om een plateau-fase te omzeilen, dat bij continu dezelfde intensiteit, oefening keuze, time under tension, sets en rust op zeker moment bereikt wordt. Bij training past ons neuromusculaire systeem zich continu aan bij een nieuwe ‘trainingsprikkel’, is dit het geval dan kan de vooruitgang stagneren, waardoor het noodzakelijk is om weer over te gaan naar een nieuwe verstoring van de homeostase, dus een nieuwe trainingsprikkel.
Het is niet noodzakelijk om een heel precies uitgewerkt plan voor een jaar te hebben, omdat er gedurende dit jaar onwaarschijnlijk aanpassingen nodig zullen zijn. Wel is het verstandig om een
globaal plan te hebben, zodat je weet welke kant je uit wilt, zonder het plan in detail uitgestippeld te hebben. Hierin moeten zowel doelstellingen duidelijk worden geformuleerd en bijvoorbeeld zwaktes en specifieke eigenschappen in kaart gebracht zijn. Wanneer je naar een wedstrijd toe werkt, of gewoon de periode dat je er op het strand fit en goed uit wilt zien, dan helpt je dit om duidelijk beeld te geven richting je einddoel.
Eerst moet er bepaald worden in wat voor periode de doelstelling behaald moet worden.
Vervolgens stel je de doelen voor de afzonderlijke fases, bijvoorbeeld ga je eerst het accent leggen op het lokaal uithoudingsvermogen, wat wordt gevolgd door meer te richten op hypertrophy van de rode spiervezels, of start je bijvoorbeeld eerst bij je zwakte en gebruik je een methode waarbij de lactaat-tolerantie wordt vergroot.
Afhankelijk van waar je staat kun je in stappen in een bepaald systeem.
Voorbeeld van hoe een volgorde binnen de trainingsmethodes eruit kan zien zijn: Strength/Hypertrophy - Strength - Maximum strength - Retrogravity.