Vijf jaar geleden kreeg ik een bijna burn-out. M’n linkeroog ging hangen, de koppijn werd erger en ik ging met buikpijn naar m’n werk. Sterker nog, ik kon niet meer. Elke vezel stribbelde tegen. Oh en dan de lunch. Die lunch waarbij chocopasta, shoarmaplakken en Schuddebuikjes de tafel trotseerden.