Over Virtual- en LivePT en mijn lifestyle reis

Om even bij het begin te beginnen, voordat ik jullie overspoel met blogs, informatie en gedachten.

Ik ben Florine Duif, ben 28 jaar oud en heb m’n eigen online magazine, genaamd ‘Enfait’ (Enfait.nl). Een lifestyle magazine voor vrouwen – en ook een beetje mannen. Oh en ik ben moeder. Van één. Drie jaar oud is ze. Het leven is druk op dit moment en naar mijn idee gaat ‘uitrusten doe je later als je met pensioen bent’ niet op. We krijgen het steeds drukker. We worden steeds meer geprikkeld en hebben een steeds betere en snellere toegankelijkheid naar informatie. Meer kansen. Meer mogelijkheden. Meer stress… Onze hersenen zijn namelijk helemaal niet capabel om zoveel informatie en kansen te verwerken. De druk wordt te hoog en dat komt omdat we nooit hebben geleerd hoe hiermee om te gaan. Nu het volgende.

Vijf jaar geleden kreeg ik een bijna burn-out. M’n linkeroog ging hangen, de koppijn werd erger en ik ging met buikpijn naar m’n werk. Sterker nog, ik kon niet meer. Elke vezel stribbelde tegen. Oh en dan de lunch. Die lunch waarbij chocopasta, shoarmaplakken en Schuddebuikjes de tafel trotseerden. Op brood van de supermarkt. Met margarine light. Immers, de vrouwen waren op dieet. Om nog maar te zwijgen over Slankie, plofkipfilet en Speculoos. Je begrijpt, de term ‘after diner dip’ was in dit geval geen ‘dip’. Maar een heuse teneerstorting op m’n bureaustoel. Na half 1 wilde ik alleen nog maar naar bed. Ik nam ontslag.

Ik kreeg tijd om na te denken. Over mezelf, over m’n leven en vooral: over m’n levensstijl. Ho. Stop. Hier moest iets veranderen. Ik kwam er al snel achter dat een gezonde levensstijl invloed heeft op je brein. Hoe ‘slechter’ ik at, hoe minder levenslust er om de hoek kwam kijken. Ik schrapte melkproducten, ging over op smoothies en kwam erachter hoeveel geraffineerde suikers er in supermarktproducten zitten. Het besef kwam al snel: hoe bizar is het dat we voedingsmiddelen uit pakjes en zakjes nuttigen. Dit is niet hoe de natuur het bedoeld heeft. Niet alleen al die plastic verpakkingen, maar ook de manier waarop eten is getransformeerd is natuurlijk belachelijk. Ik deed een grote schoonmaak in m’n keukenkasten én stopte accuut met hormoonhoudende anticonceptie. Al die hormonen voelden ook niet prettig. Toen ik bij de gynaecoloog lag om de mogelijkheden te bespreken kwam er een nieuwe verrassende ontdekking. Ik had PCOS. Voor de mannen onder ons, even in het kort: een verstoring in je hormoonbalans waardoor je moeilijker zwanger kunt worden. “Mevrouw, als u aan kinderen zit te denken, dan kunnen we een hormoonkuur voorschrijven.” ‘Hormonen’, dacht ik? Hormonen? Ik wil van al die troep af.

Ik ging sporten (yoga, sportschool en hardlopen) meed dus melkproducten, en ik verbrak de relatie met gluten. De energie was terug, er was twee kilo af en m’n huid straalde. En nog iets: ik werd creatiever. Ik had weer zin in dingen. Ik werd creatiever en kreeg een leuke baan in de modewereld. Ik ging nog meer yogaën, nog gezonder eten en… En toen was ik zwanger.

Lang verhaal kort – en ik zal jullie de komende tijd hopelijk nog meer inspireren: m’n leven is veranderd. In vele opzichten. Het is niet goed om terug te kijken, maar de levensstijl van eerst is voorbij. Het duurt even om je een nieuwe levenswijze aan te meten, maar dan heb je ook wat. Het is zoveel beter voor je én tuurlijk cheat ik ook nog weleens. Kom op, een mens heeft soms extremen nodig om weer even met beide benen op de grond te worden gezet. We zijn immers mensen. Belangrijk is: je hebt maar één lichaam, dus ga er alsjeblieft zorgvuldig mee om. En om een gezonde leefstijl vol te houden, moet je het eerst ervaren. Je moet geduld hebben en vooral wilskracht. Toch is het gemakkelijker dan je denkt. En wij helpen je daarbij!